Ja przepraszam, ale ja muszę, takie rzeczy wręcz należy utrwalać, dzieciak podrośnie, zacznie do domu dziewczyny przyprowadzać, to będzie co pokazywać 😀

Łajza cały czas jeszcze uwielbia robić różnego rodzaju etykiety, tabliczki i podpisy. Rzecz już nam w domu spowszedniała na tyle, że nawet tego się już nie utrwala, ale kwiatek z dnia dzisiejszego utrwalić trzeba. Dzieciak był na jakichś zajęciach dla małych naukowców, zajęcia miały tematykę herbacianą, m.in. dzieci robiły samodzielnie jakieś mieszanki, które następnie zabierały do domu. Dziecko nasze kochane zrobiło z tego prezent dla mamy i taty, wyproszonym od „pani” pisakiem prezent rzecz jasna opisało, żeby nie było wątpliwości, co dla kogo:

Opis z małżonką analizowaliśmy dość długo, dla ułatwienia poniżej jego częściowa transkrypcja:

„MAMA MA CZARNOŁ HERBATE | TATA MA ZIELONOŁ | ADLAMNIE JEST ZRUŻANA HERBATA”

PS: nie cierpię zielonej herbaty, ale jak to dziecku powiedzieć? Trzeba będzie wypić. Albo małżonce podmienię 😉

Dla odmiany po wpisach technicznych, będzie o naszych dzieciach. O Łajzie konkretnie 🙂

Pisałem już nieraz o tym, że dzieciak jest kochliwy i przejawia wielki i w dodatku całkowicie samorodny talent w kierunku zostania Casanową. Wielu znacie 5-6latków, które same z siebie potrafią zauważyć, że mama albo koleżanka ma nową fryzurę bądź kolczyki, w dodatku komplementując to słowami w stylu „pięknie dziś wyglądasz”? Dodam tylko, że z domu tego nie wynosi raczej, ze wstydem muszę stwierdzić, że pod tym względem dość typowym małżonkiem jestem.

Czytaj dalej

Nasze starsze dziecię dostało w tym roku od Mikołaja zestaw „Mały Chemik”. Prezent fabrycznie zafoliowany, oceniając po zdjęciu na pudełku wydawał się być całkiem fajny. Mały zestaw, dla młodszego chemika, powiedzmy,  że nie spodziewałem się po nim cudów, ale i miałem nadzieję, że wpisze się choć trochę w rodzinne tradycje i będzie godnie kontynuował historię swojego własnego ojca, który na Młodym Chemiku, tym jedynie prawdziwym, produkcji radzieckiej sie wychował. Tak po prawdzie, tamten zestaw był prezentem otrzymanym przez mojego brata (dostał go pod choinkę w wieku już ciut starszym, niż obecne 9 lat Wyjątka), jednak to ja przy pomocy tegoż zestawu wypaliłem dziurę w rodzinnym stole, a potem drugą, w parkiecie, to ja eksplodowałem sobie probówkę (szklaną) trzymaną w dłoni, to ja mieszając z dzikiej, nieposkromionej ciekawości „to białe z tym czarnym, trochę niebieskiego i może jeszcze żółte, bo ładne” wywołałem reakcję o całkowicie niejasnym dla mnie charakterze, ale wymagającą ekspresowego (bardzo) wystawienia zlewki na balkon. Nie wspominając nawet o tym, że gdy wraz z całą klasą podstawówkową jechaliśmy do pobliskiego PGRu zbierać w czynie społecznym stonkę zrzucaną przez amerykańską agenturę na polskie ziemniaki, na wyprawę tą  pojechałem wyposażony w cały słoik środka, który miał tą stonkę czynić martwą 🙂 Tyle wspomnień, dla porządku jeszcze zdjęcie tego, co mieliśmy z bratem:

Czytaj dalej