No dobrze, po małej przerwie spowodowanej różnymi czynnikami czas na obiecany temat związany z podstawami kodowania 🙂 Ale najpierw będzie ilustracja, tym razem nie zdjęcie z netu, tylko moje własne: płytka stykowa z prototypem szkieletu nowej, lepszej wersji automatyki domowej:
Ok, zatem mamy już sprzęt, mamy działające połączenie z komputerem, czas zatem na wielką i bogatą w konsekwencje decyzję: co dalej? A dokładniej mówiąc: jaką platformę wybieramy do pisana programów? Decyzja ta jest o tyle istotna, zwłaszcza dla początkującego użytkownika, że idą za nią totalnie różne przyzwyczajenia i zupełnie inna filozofia pracy z modułem. Zatem, co mamy do wyboru? O tym będzie można poczytać za chwilę, ja jeszcze tylko uprzedzę, że spis, który przedstawię będzie z lekka tendencyjny, bowiem pisać go będę z własnej perspektywy, czyli z punktu widzenia osoby, która wyboru już dokonała. niemniej wady i zalety każdego języka postaram się w miarę swych możliwości przedstawić rzetelnie. A póki co, na zachętę i dla udekorowania wstępu zdjęcie chyba najpopularniejszej odmiany ESP8266, czyli ESP-12
Dawno nic tu nie pisałem, najwyższy czas więc nadrobić zaległości, od razu jednak ostrzegam, że będzie wpis o tematyce wyłącznie elektronicznej.
Temat przewodni – o, takie maleństwo:
Tak właściwie, tego wpisu mogło by nie być. Ostatnio opisana ładowarka może nie była najpiękniejsza, ale w pełni spełniała pokładane w niej oczekiwania, działała pięknie, czego więcej chcieć?
Niestety, ma ambicja została podeptana. Najbliższe osoby bądź „nie chciały patrzeć na to szkaradzieństwo”, bądź rechotały do rozpuku, że „tata nagrobek wydrukował”. Koledzy się krzywili, internauci wyśmiewali… dosyć! Usiadłem, zaprojektowałem całość od nowa. Wydrukowałem, złożyłem do kupy, odpaliłem, działa. I niech teraz choć słowo krytyki usłyszę… 😉
Chyba każdy rodzic zna te klimaty: „tatusiu, kup mi to, to, to, to też, i może jeszcze to! A tamto możesz mi kupić na imieniny!”. Drukarka 3D w domu nadaje tym klimatom nową jakość 🙂 Lista zabawek, które mam dzieciom wydrukować właściwie nie ma końca i raczej rośnie, niż się kurczy, zaś najczęściej drukowanymi przedmiotami nie są bynajmniej części moich wynalazków, jak sobie naiwnie kiedyś wyobrażałem, tylko np. ostatnio były to różnorakie Pokemony…
Szczerze mówiąc, nawet nie wiem, od czego się zaczął temat łodzi podwodnych, ale w każdym razie, Łajza i tak namiętnie bawiący się w umywalce pełnej wody, nagle zażyczył sobie stanowczo wydrukowania mu łodzi podwodnej. Chciałem wydrukować znaleziony na Thingiverse całkiem fajny model Kurska, ale w sprawę wmieszała się małżonka, orzekła, że Kursk jest brzydki i wcale nie podobny do łodzi podwodnej i że jeżeli w ogóle mamy drukować łódź podwodną, to ma to być jedynie słuszna jej wersja, tzn. „Yellow Submarine”!
Zaczęło się od nowego telefonu. Oczywiście najlepszego, oczywiście wszystkomającego, no bo jakżeż by inaczej, prawda? Między licznymi bajerami i wodotryskami nowy telefon ma też i możliwość bezprzewodowego ładowania w systemie QI. A że niżej podpisany w ramach szaleństw związanych z drukarką 3D i ciągłego głodu „co by tu jeszcze wydrukować”, ostatnio szalał w temacie nabiurkowych podpórek do telefonu, naturalnym pomysłem było, że super sprawą byłaby taka właśnie nabiurkowa podstawka pod telefon wyposażona w ładowarkę indukcyjną.
Wreszcie znalazłem trochę czasu i wreszcie go zainstalowałem. Działa:
Jesień na całego, sezon ogrodowy się kończy, czas więc na jakieś podsumowanie zmian. O brukach już było, o nawadnianiu było i to nieraz, czego zaś nie pokazywałem na pewno, to tarasu w jego obecnej formie:
Nie, fascynacja drukarką 3D jeszcze mi nie przeszła. Bo sami zobaczcie, na jaki poziom wprowadza to wszelakie prace inżynierskie. Się potrzebuje jakiegoś dynksa, to się go tylko rysuje, za jedyne ograniczenia mając własną fantazję i pewne bolączki druku 3D:
Nic o niej nie pisałem od dawna, ale projektu bynajmniej nie zarzuciłem. Było trochę problemów, elektronika, którą sobie sam zamordowałem usiłując usunąć prostą usterkę, potem duuuuużo zabawy z kalibracją i konfiguracją, co było pracochłonne, ale trudne do relacjonowania, ale to już wszystko historia. Drukarka jest, działa, drukuje, jejku, jak pięknie drukuje 😀